Evet arkadaşlarım, insanlardaki boşaltım sistemlerinde çeşit çeşit hastalıklar vardır, boşaltım sistemi nedir ve hastalık türleri nelerdir gibi sorulara cevaplar bulabileceksiniz.

-Böbrek İltihabı : Genellikle böbrek havuzcuğunda görülür. Belirtileri idrar kaçırma, bel ve karın ağrıları, ateş gibi belirtileri vardır.

-Böbrek Taşı : Süzülen kandaki minerallerin aşırı kısmının böbrekte birikerek taş oluşturmasıdır. Böbrek ve boşaltım organında sancı, idrarda kan belirtileridir. Süt ve süt ürünlerini kullanmaktan kaçınmak ve fazla miktarda su tüketmek hastalık için iyi gelecektir.

-Üremi : Atıkların çeşitli sebeplerle arındırılamayıp kanda birikmesi hastalığıdır.

-Böbrek Yetmezliği : Böbreklerin %80 e kadar işlevsizliği sonucunda görülür ve kanın atıklardan arındırılamamasına sebep olur.
Tedavi için organ nakli ve nakle kadar diyaliz makinesine bağlanılması gerekir.

Boşaltım

Canlıların yedikleri besinleri ürik asit veya posa olarak atmasıdır. Aslında proteinler parçalanınca amonyağa dönüşür ama sonradan zararsız olan üre ve ürik asit haline dönüştürülür.

Boşaltım sistemi vücutta homeostazın sağlanmasında çok önemli bir yere sahiptir.

Böbrekler, üreterler ve idrar torbasından oluşan boşaltım sistemi, metabolizma sırasında ortaya çıkan atık maddelerin atılımından sorumludur. Vücut fonksiyonlarının devamı için hücrelerden atık maddelerin atılması gerekir. Katı ve sıvı atıklar, kan içinde erimiş olarak taşınırlar ve böbreğe ulaştırılarak filtre edilirler (süzülürler). Bu atıklar üreterler yoluyla idrar torbasına geçerek, belli aralıklarla idrar kesesinde idrar olarak depolanıp, periyodik olarak vücuttan atılırlar.

Böbreklere böbrek atardamarı yoluyla gelen kan nefron larda süzülür.Kandaki yararlı maddeler süzülme sırasında emilir ve tekrar kana geçer.Süzülerek temizlene kan böbrek atardamarı ile böbreklerden çıkar.Kalan tuzun ve suyun fazlası ile üre idrarı oluşturur.Böbrekler metabolizma sırasında ortaya çıkar.Atık maddelerin atılımından sorumludur.

İdrar Kesesi

Mesane yoğun kas liflerinden oluşmuş, idrarın depolandığı, genişleme özelliğine sahip torba şeklinde yapıdır. Mesane dolduğunda mesane duvarını oluşturan kas lifleri gerilerek idrara çıkma hissi uyandırır ve duvarındaki kasların kasılması ile mesane boşalır. Kadınlarda pelvis boşluğunun tabanında, erkeklerde rektumun önünde ve prostatın üzerindedir.

Üretra

İdrarın mesaneden alınarak, vücut dışına atıldığı son kanaldır. Kadınlarda 3-4 cm, erkeklerde yaklaşık 50 cm uzunluğundadır.

İdrarın özellikleri

İdrar, metabolizma sonucu üretilen artık maddelerin taşındığı %100 oranında sudan oluşan sarı renkli bir sıvıdır. Normal bir insan günde 1200-1700 ml kadar idrar çıkarır. Bu miktar bazı durumlara bağlı olarak değişir. İçilen su miktarı, beslenme tarzı, kullanılan ilaçlar, ortamın sıcaklığı, kan basıncına bağlı olarak idrar miktarı ve niteliği değişir.

Üroloji (bevliye), sidik oluşması ve boşaltılmasına ilişkin bütün bilgileri kapsar. Böbreklerin etkinliğini herkes bilir ya da aşağı yukarı kestirir. Bununla birlikte bu 2 organın işlevlerini sidik üretimiyle sınırlı görmek, ana rollerini küçümsemek olur. Gerçekten böbrekler, bütün dokuların yıkandığı «iç ortam» in ve atardamar basıncının düzenley içişidirler.

Organdan geçen çarpıcı kan miktarı, bu organın ne büyük ölçüde «kanla ve kan için» çalıştığını kanıtlar. Bu biyolojik denge sonucu, böbreğin atılması ve korunması gerekeni ne kadar titizlikle seçtiği de anlaşılır.

Çalışmasındaki çeşitli kusurların pekçok hastalığa yolaçtığı böbrekler, haklı olarak apayrı bir bilim dalının (nefroloji: Böbrekbüim) konusu haline gelmişlerdir. Üroloji ve nefroloji öylesine birbirine bağlıdırlar ki, bir karar verirken böbreği gözönünde bulundurmayan bir ürolog ya da yalnızca böbreğe bakacak, ama onu izleyen boşaltım yolla ilgilenmeyecek kadar dar görüşlü bir böbrek uzmanı, hasta boşaltım sistemini iyileştiremeyeceklerdir.)

Embriyoloji ve anatomi bakımından sıkı ilişkilerini belirtmek için, üreme-boşaltım sistemi olarak adlandırılan bu sistem, işlevsel olarak birbirlerine bağlı parçalardan (sidik yapan böbrekler, sidiği götüren boşaltım kanalları, sidiğin içinde biriktiği sidik torbası ve bu biriken sidiği dışarı atan sidik yolu) oluşur. Bu iki sistemin hastalıkları da birbirlerine bağımlılıklarını kanıtlar.

Bu, araştırma araçlarının ve sonuçların yorumlanmasının önemini vurgular.
Kesin araştırmalar yapma yolunu ilk olarak üroloji göstermiştir. Öyle ki, elde edilen bilgilerin niteliği, öteki dallar için bir esinlenme konusu olmuştur.

Sidik torbasının ve sidik borusunun içini görme olanağı 19. yüzyılın sonuna kadar bulunamadı. O tarihte j. Albarran’ın bulduğu özel bir uç (kısa sürede dünyadaki bütün sis-toskoplara takıldı) istenildiğinde sağ ve sol sidik borularına ince bir sonda sokulmasına olanak verdi; buna dayanılarak, sağ ve sol böbreğin yaptığı sidiği ayırmak olanağı bulundu. Böylece, bir karşılaştırma ölçütü elde. edildi ve organın işlevsel değeri konusunda debi ve yoğunluk değerlendirmeleri yapılmağa başladı. Bunun sonucu olarak, böbrek salgılamasını düzenleyen yasalar ortaya kondu ve aynı sondalardan geriye doğru X ışınlarını tutan bir madde verilmesiyle böbreğin boşaltıcı yollarının filmi çekilebildi.

Bu ilk devrimi, 25 yıl kadar sonra son derece önemli bir buluş izledi: Damar yoluyla karşıt madde verilerek boşaltım sistemi filmi çekme. Toplardamar yoluyla bir iyotlu madde verilmesinin sidiği ışın tutar kılması, sidik salgılama ve boşaltılmasının kolayca izlenir duruma gelmesi, deneyin klinik muayene verilerine göre özel olarak ayarlanabilme-sinin (başlangıçta dakikalandınlmış filmler ya da çok geç alınan filmler) belirli bir varsayım yararına kanıtlar getirmesi, ürolojiye en iyi iç organlara bakma yöntemi sağlıyordu. Ağrısız, panoramik ve tehlikesiz olması, gerek teknik açıdan (günümüzde karşıt maddelere önemli ölçüde katlanılabüme.ktedir ), gerekse okuma alanındaki (çünkü okumasını bilen biri için, boşaltım sistemi filminde görünmeyen bir böbrek bile bir anlam taşır) gelişmeleri, yöntemin önemini artırdı.

Ürologlar zararlı olanı ortadan kaldırarak, onarılabileni onararak, hattâ sistemin her parçasını değiştirerek (sidik yolunun, sidik kesesinin, sidik borusunun, böbreğin değiştirilmesi) başarılarını geliştirirlerken, böbrek uzmanları da kusursuz araştırmalar yapıyorlardı. Bu sonuncuların başlıca uygulamaları iç ortamın dengesini yeniden sağlamayı, hattâ hasta böbreği iyileştirmeyi (böbrek dışı kan temizleme, yapay böbrek), böbreklerin kalıcı yetmezliğini ödünlemeyi (düzenli aralıklarla böbrek dışı kan temizleme) ve böbrek aktarımının başarısını sağlamaya özgü bağışıklık gizlerini anlamayı amaçlıyordu. Temizleme katsayılarının (

Bu iç organlara bakma araçlarının bolluğuna karşın, her özel durum için en iyi kararı verebilmenin, uygulanacak inceleme ya da incelemeleri en iyi biçimde seçmenin son derece önemli olduğunu unutmamak gerekir. Mesleği bilmek demek, ayırdetme etmenlerini bilmek, izlenecek yolu şaşırmamak, özellikle de yalnızca deneylere dayalı kişisel yorumu benimsemek ve çoğunlukla bilgisiz ya da abartıcı olan başkalarının kanılarına inanmamak demektir.

Kanser oluşmasının, taş oluşmasının nedenlerinin henüz bilinmemesi, deneyciliğe bir etkinlik alanı (tıkayıcı bir taşın çıkarılması; tıkayıcı bir urun çıkarılması; bir kanserin geniş olarak çıkarılması; v.b.) bırakmaktadır.

Ama şimdiden, travma ya da doğuştan oluşum bozukluğu nedeniyle zarar görmüş bir boşaltım sisteminin onarılması ve böbreklerin yerinin geçici ya da kalıcı olarak doldurulması, bu dalın başlıca konuları olmuşlardır.

Bir böbreği elleriyle onarmak ya da yeni bir böbrek aktarmak, ürologun işidir. Hastaların, yitmiş biyolojik dengesinin yeniden sağlanmasıyla duyarlı onarım ameliyatlarına ve böbrek aktarımlarına hazırlanmasıysa, böbrek uzmanlarının görevidir.